μετά τα αρχαία ανοίγει και θέμα πολυτονικού [Update 29.6.06]

η επέλαση των νεοκαθαρευουσιάνων συνεχίζεται

Η κατάργηση του πολυτονικού συστήματος για εξυπηρέτηση οικονομικών συμφερόντων ήταν οικονομικοπολιτική αυτοκτονία του ελληνικού λαού
Λιάνα Κανέλη,
εκπροσωπώντας το ΚΚΕ στην εκδήλωση της Ελληνικής Γλωσσικής Κληρονομιάς στις 2.12.05


Το 2005 πρέπει να ανακηρυχτεί annus mirabilis, έτος των θαυμάτων για τους νεοκαθαρευουσιάνους στην Ελλάδα. Από το 1992 που τα αρχαία από το πρωτότυπο μπήκαν στο Γυμνάσιο είχαν να δουν τέτοιες χαρές.

Από το Σεπτέμβριο του 2005 η διδασκαλία των αρχαίων από το πρωτότυπο στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση αυξήθηκε κατά μία ώρα την εβδομάδα στις τρεις τάξεις του Γυμνασίου και κατά δύο ώρες στην Α' Τάξη του Λυκείου και ξεκίνησε η διδασκαλία τους και στην Γ' Τάξη του Λυκείου για μία ώρα την εβδομάδα.

Παράλληλα συνεχίζει να καλλιεργείται ένα κλίμα κινδυνολογίας και υπερηφάνειας για την ελληνική γλώσσα με την εκπομπή του Χαρδαβέλα, την 'έρευνα' του 'Ινστιτούτου Επικοινωνίας' με την υποστήριξη της γενικής γραμματείας Νέας Γενιάς, την πρόσφατη εκδήλωση της Ελληνικής Γλωσσικής Κληρονομίας και τα συνήθη άρθρα και επιστολές στις εφημερίδες.

Όμως η νέα μεγάλη επιτυχία των νεοκαθαρευουσιάνων είναι ότι κατάφεραν να ανοίξουν ένα νέο θέμα, να το βάλουν στην ημερήσια διάταξη.Την 1 Σεπτέμβρη ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, Βύρωνας Πολύδωρας και ζήτησε με ερώτησή του στη Βουλή (αλλά και ξανά με συνέντευξή του στον 'Ελεύθερό Τύπo') την 'προαιρετική' χρήση του πολυτονικού 'στο δημόσιο', αφού 'είναι αυτονόητο και αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε πολίτη να επιλέγει τον τρόπο έκφρασης και το σύστημα γραφής που επιθυμεί'. Στις 19 Οκτωβρίου η Ιερά Σύνοδος, αφού συνεχάρη τους Πολύδωρα και Παπαθεμελή, ζήτησε να επανέλθει 'σε όλα τα επίπεδα' το πολυτονικό, 'το παραδοσιακό τονικό σύστημα'.Επισήμανε μάλιστα ότι 'υπάρχουν πειράματα και μελέτες ψυχιάτρων που κατέδειξαν ότι η χρήση του μονοτονικού αύξησε την δυσλεξία στα παιδιά.

Η Υπουργός Παιδείας Γιαννάκου απλά τους κλείνει το μάτι. Τονίζει αριστερά και δεξιά ότι αυτή το χρησιμοποιεί το πολυτονικό και ότι δε χρειάζεται να εισαχθεί στα σχολεία γιατί ήδη ...διδάσκεται στο πλαίσιο του μαθήματος των αρχαίων ελληνικών.

Είναι η πρώτη φορά που το πολυτονικό δε χρησιμοποιείται απλώς σε κάποια περιοδικά και βιβλία και δεν υποστηρίζεται μόνο από διάφορα άρθρα που περνάνε απαρατήρητα για τους περισσότερους. Τώρα το θέμα της επαναφοράς του εκτοξεύτηκε στην κεντρική πολιτική σκηνή. Δεν είναι πια η επιθυμία ορισμένων αλλά ένα ερώτημα που μπαίνει στην πολιτική ατζέντα. Δημιουργείται ένα νέο θέμα πολιτικής συζήτησης εκεί που για τη 'σοβαρή', κεντρική πολιτική συζήτηση το μονοτονικό ήταν κάτι δεδομένο. Μάλιστα το θέμα ανοίγει από δύο βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος, ο ένας τυπικά ανεξάρτητος, ο άλλος όχι απλός βουλευτής αλλά κοινοβουλευτικός του εκπρόσωπος. Το αίτημα υιοθετείται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στην Ελλάδα που παίζει σημαντικό ρόλο στην κεντρική πολιτική σκηνή και απολαμβάνει σκανδαλώδη προνόμια. Η αρμόδια Υπουργός διαφωνεί συμφωνώντας.

Βρέθηκε μάλιστα και η φόρμουλα: 'προαιρετική' χρήση του πολυτονικού 'στο δημόσιο' -'προαιρετική' χρήση, όπως λέμε 'προαιρετική αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες'. Ίσως το λογύδριο περί δικαιωμάτων όσων προτιμούν το πολυτονικό να γινόταν πιο πιστευτό αν πρότειναν να μπορούμε, επίσης, να χρησιμοποιούμε 'στο δημόσιο' και πάντα 'προαιρετικά' και το ατονικό σύστημα, την απλοποιημένη, φωνητική ορθογραφία ή το λατινικό αλφάβητο· ή, ίσως, να και κάτι πιο χρήσιμο, να μπορούν οι μετανάστες, πάντα 'στο δημόσιο' και πάντα 'προαιρετικά', να καταθέτουν αιτήσεις και χαρτιά στη γλώσσας τους για να γλιτώνουν και μερικούς Έλληνες μεσάζοντες. Εκτός βέβαια κι αν τα δικαιώματα είναι μόνο για τους οπαδούς του πολυτονικού.

Τα περί προαιρετικότητας, όμως, είναι απλώς ένας πολιτικός ελιγμός για να φανεί το πράγμα πιο ευκολοχώνευτο και να μπορέσει να γίνει το επόμενο βήμα. Η Ιερά Σύνοδος, πάντα στην πρωτοπορία, μας έδειξε ποιο είναι το πραγματικό διακύβευμα και είπε τα πράγματα πιο ξεκάθαρα: πολυτονικό για όλους και υποχρεωτικά!

Δε θα έπρεπε εδώ να διαφύγει της προσοχής ότι ένα νέο επιχείρημα προστέθηκε στη φαρέτρα των νέοκαθαρευουσιάνων. 'Η χρήση του μονοτονικού αύξησε την δυσλεξία στα παιδιά'. Μάλιστα αυτό δεν είναι μια αυθαίρετη εκτίμηση της Ιεράς Συνόδου, προς θεού!, αλλά 'υπάρχουν πειράματα και μελέτες ψυχιάτρων'. Βέβαια αυτά τα 'πειράματα και μελέτες ψυχιάτρων' είναι η εξής μία, του ψυχίατρου Τσέγκου και του 'Ανοικτού Ψυχοθεραπευτικού Κέντρου' του. Η 'μελέτη' του εκδόθηκε σε βιβλίο από τις εκδόσεις του Γιώργου Καραμπελιά: Ιωάννης Κ. Τσέγκος, Θαλής Ν. Παπαδάκης, Δήμητρα Βεκιάρη, Η Εκδίκηση των Τόνων. Η επίδραση των 'Αρχαίων Ελληνικών' και του 'Μονοτονικού' στην ψυχοεκπαιδευτική εξέλιξη του παιδιού. Συγκριτική μελέτη. Εναλλακτικές Εκδόσεις, Αθήνα 2005. Ο Τσέγκος διευθύνει μάλιστα και τη σειρά των Εναλλακτικών Εκδόσεων 'Σύγχρονη Ψυχοθεραπεία', σε περίπτωση που νόμιζε κανείς ότι η σχέση του με τον Καραμπελιά είναι επιπόλαιη και περιστασιακή. Από την άλλη, όπως ο ίδιος ο Τσέγκος ομολογεί στην 'Εισαγωγή' του βιβλίου, σελ. 20, η 'έρευνα' έγινε σε συνεργασία με την 'Ελληνική Αγωγή' του Άδωνη Γεωργιάδη, παρουσιαστή εκπομπής τηλεμάρκετινκ και εκπρόσωπου τύπου του ΛΑΟΣ. Ένα ωραίο αριστεροακροδεξιό μέτωπο δηλαδή.

Ως προς την ίδια την έρευνα τώρα τα πράγματα είναι απλά: παίρνουμε 50 παιδάκια στα μισά κάνουμε και αρχαία (στην 'Ελληνική Αγωγή'), στα μισά όχι, και μετά από ένα χρόνο διαπιστώνουμε ότι τα παιδάκια που έκαναν αρχαία, με βάση τα γνωστής εγκυρότητας I.Q. Test, είναι πιο έξυπνα. Άρα αφού τα αρχαία σε κάνουν πιο έξυπνο, σε κάνει και το πολυτονικό πιο έξυπνο. Και αφού σε κάνουν πιο έξυπνο, καταπολεμούν και τη δυσλεξία. Κοινή λογική δηλαδή... Δεν προκαλεί έτσι εντύπωση που ο ψυχίατρος, καθηγητής στο Μεθολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης της Αθήνας, Θανάσης Τζαβάρας σχολίασε ειρωνικά σε επιστολή του στην Καθημερινη της 30.10.05: 'Χρόνια έρευνας και κλινικής δραστηριότητας δεν μου επέτρεψαν να διαβάσω κάποια σχετική βιβλιογραφία'. Και όμως ήδη το επιχείρημα το υιοθέτησαν πρώτα ένας άλλος παρουσιαστής εκπομπής τηλεμάρκετινκ, ο Βελόπουλος, να του το αναγνωρίσουμε, και μετά η Ιερά Σύνοδος. Η Καθημερινή ήδη στις 28.10.05 αναπαρήγαγε την 'έρευνα' χωρίς ίχνος κριτικής διάθεσης. Σε λίγο δε θα είναι παρά ένας ακόμα κοινός τόπος για τη γλώσσα για κάθε φιλόλογο-ιστορικό-συγγραφέα-τέως λυκειάρχη-αξιωματικό ε.α.-πρώην δικαστικό κλπ. που στέλνει επιστολές στις εφημερίδες.

Το μεγαλύτερο λάθος θα ήταν να θεωρήσει κανείς ότι, εντάξει, είναι απίθανο να θεσμοθετηθεί κάτι τέτοιο, απλώς ορισμένοι πολιτικοί καλοπιάνουν τους ψηφοφόρους τους. Το παρελθόν, όμως, μπορεί να μας δώσει μια ιδέα για το τι θα μπορούσε να συμβεί. Ο Τρίτσης άνοιξε το θέμα των αρχαίων το 1986, για να μπουν στο Γυμνάσιο το 1992 από το Σουφλιά και το 2005 να αυξηθούν σημαντικά οι ώρες διδασκαλίας τους. Σήμερα λοιπόν ίσως όχι, αλλά σε πέντε ή δέκα χρόνια;

Τα πράγματα δεν είναι και πολύ αισιόδοξα. Η όλο και πιο φανερή εξάντληση της μεταπολιτευτικής δυναμικής και η συντηρητική στροφή της ελληνικής κοινωνίας επιτρέπει να μπαίνουν σε συζήτηση ζητήματα που ως πριν λίγα χρόνια θα ήταν αδιανόητα. Η Δεξιά έχει στους κόλπους της ένα ισχυρό νεοκαθαρευουσιάνικο λόμπυ. Δεν είναι τυχαίο ότι είναι οι κυβερνήσεις της Δεξιάς που τελικά επέφεραν τις δύο ανατροπές στη γλωσσική πολιτική, το 1992 και το 2005, όσο και αν τις προετοίμασαν και πολύ άλλοι. Ακόμα και η σύγχρονη Ακροδεξιά που ως πρόσφατα δεν πολυνοιαζόταν για τα γλωσσικά θέματα κατάλαβε ότι εδώ υπάρχει φλέβα ψηφοφόρων. Έτσι, με αφορμή την αύξηση των αρχαίων στα σχολεία ο Καρατζαφέρης άρχισε να ζητάει το πολυτονικό, ενώ ο Βελόπουλος από τις αρχές του 2005 άρχισε να βγάζει το περιοδικό του 'Ελληνόραμα' σε πολυτονικό.

Δε θα έπρεπε βέβαια να περιμένουμε και τίποτα καλύτερο από τη Δεξιά και την Ακροδεξιά. Το πραγματικό πρόβλημα βρίσκεται στη στάση των υπόλοιπων. Ας δούμε το πράγμα κατάματα: μια πρωτοβουλία ορισμένης επαναφοράς του πολυτονικού από την κυβέρνηση της Δεξιάς θα έβρισκε ικανοποιητικό ακροατήριο στον προοδευτικό και αριστερό χώρο, θα έβρισκε μάλιστα και αρκετούς ένθερμους υποστηρικτές και χειροκροτητές. Καθόλου λίγοι δεν είναι εκείνοι που αν και ανήκουν σε ένα τέτοιο χώρο, αν και ανήκουν στο μπλοκ του ιστορικού δημοτικισμού, γράφουν και εκδίδουν βιβλία και περιοδικά στο πολυτονικό. Ο Παπούλιας π.χ., εκπρόσωπος του 'πατριωτικού ΠΑΣΟΚ', ήταν ως πρόσφατα πρόεδρος του υποστηριζόμενου από την Ακαδημία Αθηνών και δραστήριου νεοκαθαρευουσιάνικου συλλόγου 'Ελληνική Γλωσσική Κληρονομία', ο χώρος της Ανανεωτικής Αριστεράς μας είχε δείξει από την εποχή του συνεδρίου του Μίλωνα το 1985 τις προτιμήσεις του και στο άρμα έχει πηδήξει δυναμικά και το ΚΚΕ με την παρουσία της Κανέλη στις τάξεις του.

Γιατί ποια ήταν η αντίδραση στην πρόταση Πολύδωρα, Παπαθεμελή και Ιεράς Συνόδου; Καμία! Δύο άρθρα του Μπουκάλα, δύο του Χάρη και ένα του Καρζή δε συνιστούν επαρκή απάντηση. Αντίθετα, κάτω από την πίεση των νεοκαθαρευουσιάνων, φαίνεται να έχουμε μια σημαντική στροφή. Φωνές από το ΚΚΕ φαίνεται να αποδοκιμάζουν το μονοτονικό. Συγκεκριμένα, η Λιάνα Κανέλη, εκπροσωπώντας το ΚΚΕ τάχθηκε υπέρ του πολυτονικού! Μάλιστα απέδωσε την καθιέρωση του μονοτονικού στην 'εξυπηρέτηση οικονομικών συμφερόντων'. Το επιχείρημα είναι παλιό και τετριμμένο: το μονοτονικό καθιερώθηκε για να εξοικονομήσουν λεφτά οι εκδότες. Όμως αυτό το επιχείρημα στο στόμα μια βουλευτίνας του ΚΚΕ αποκτά νέες διαστάσεις. Γιατί, αφού το μονοτονικό καθιερώθηκε για την 'εξυπηρέτηση οικονομικών συμφερόντων', αυτά τα συμφέροντα εξυπηρέτησαν και όσοι το υποστήριξαν: και ο Γληνός (που υπήρξε βουλευτής του ΚΚΕ και στέλεχος του ΕΑΜ) και το ΕΑΜ και το ΚΚΕ που όχι μόνο το υποστήριξε αλλά μάλιστα το 1982 ψήφισε το νόμο για την καθιέρωσή του!

Αυτό λοιπόν είναι το πιο ανησυχητικό. Οι νεοκαθαρευσιάνικες και νεοσυντηρητικές απόψεις διαπερνούν όλους τους πολιτικούς χώρους. Έχουν διεμβολίσει το ιστορικό δημοτικιστικό μπλοκ. Η δημοτικιστική παράδοση έχει ξεχαστεί και το πάνω χέρι έχει πάρει ο 'πατριωτισμός της περισπωμένης'. Ο χώρος του ιστορικού δημοτικισμού διολισθαίνει σταθερά από το Γληνό στην Κανέλη. Είναι αυτή η διολίσθηση που εμποδίζει να πούμε αυτόν που υποστηρίζει τα αρχαία και το πολυτονικό νεοκαθαρευουσιάνο και τον νεοκαθαρευουσιάνο δεξιό. Σε αυτό το φαινομενικά υπερκομματικό και υπερπολιτικό προφίλ των νεοκαθαρευουσιάνων, σε αυτή τη φαινομενική υπέρβαση των διαχωριστικών γραμμών οφείλεται και η πλήρης αδυναμία του ιστορικού δημοτικιστικού χώρου να αντιδράσει στα αλλεπάλληλα χτυπήματα που δέχεται.

Όμως το χώρο του 'πατριωτισμού της περισπωμένης' τον έχουμε γνωρίσει για τα καλά και δεν πρέπει να μας φοβίζει με τις κραυγές του για τις 'παραδόσεις' μας που χάνονται και την ανάγκη 'εθνικής ανάτασης'. Στην κατοχική Αθήνα των θανάτων από την πείνα ήταν αυτός ο χώρος που για ακόμη μια φορά σήκωσε το έθνος στους ώμους του και πήρε τη μεγάλη, εθνοσωτήριο πρωτοβουλία: να δικάσει τον Ι. Θ. Κακριδή γιατί έβγαλε ένα βιβλίο του σε μονοτονικό...


Εντοπίσαμε από τις εφημερίδες και την αναζήτηση στο ίντερνετ τα ακόλουθα σχετικά κείμενα. Περιλαμβάνουν τεκμηριωμένες αναφορές στο γιατί το πολυτονικό δεν είναι 'το παραδοσιακό τονικό σύστημα' στης ελληνικής γλώσσας, στο γιατί και πώς η 'έρευνα' Τσέγκου είναι διάτρητη από όλες τις πλευρές και γενικότερα στην αναγκαιότητα να επιμείνουμε στο μονοτονικό. [Στα κείμενα από Τα Νέα ακολουθεί το λινκ και χωριστά γιατί υπάρχει μια τάση εκτροπής στην αρχική σελίδα της εφημερίδας]

Θόδωρος Καρζής, Ζητείται η επαναφορά του... πολυτονικού!, Ελευθεροτυπία 15.11.05
Παντελής Μπουκάλας, Oι τόνοι και το «πνεύμα της παραδόσεως», Καθημερινή 30.10.05
Παντελής Μπουκάλας, H δυσλεξία, η αριστεροχειρία και το μονοτονικό, Καθημερινή 6.11.05
Γιάννης Χάρης, Bαράτε βιολιτζήδες, Τα Νέα 12.11.05
http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=18389&m=P12&aa=1
Γιάννης Χάρης, Eκκλησία, παραχάραξη και μυθολογία, Τα Νέα 10.12.05
http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=18412&m=P51&aa=1
Γιάννης Χάρης επιστολή στον Αντώνη Καρκαγιάννη στην Καθημερινή 23.11.05 ως απάντηση σε προηγούμενο άρθρο του Καρκαγιάννη

Δεν καταφέραμε να εντοπίσουμε, σε τυπωμένη ή ηλεκτρονική μορφή, τις δύο επιστολές (η πρώτη 30.10.ο5, η δεύτερη στις 11.12.05) στην Καθημερινή του καθηγητή στο Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης, ψυχίατρου Θανάση Τζαβάρα για την 'έρευνα' Τσέγκου.

Για την ίδια 'έρευνα' ιδιαίτερα χρήσιμο είναι και το κείμενο αρχαίοι και μονοτονικοί[sic] από το blog Don't Kiss The Frog.

Μαχητικά απομυθοποιητικό το κείμενο των Κώστα Θεριανού και Χρήστου Κάτσικα Το πολυτονικό, τα αρχαία και η δυσλεξία: Μύθοι και πραγματικότητα, Λαικός Δρόμος 17.11.2005, υπογραμμίζει, ανάμεσα σε άλλα, ότι για τους φιλολόγους θέσεις εργασίας στο σχολείο δεν ανοίγουν αποκλειστικά τα αρχαία ελληνικά και η ορθογραφία και ότι αυτά τα δύο είναι από τις κυριότερες αιτίες της σχολικής αποτυχίας και διαρροής των παιδιών από τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα και από τους 140.000 αλλοδαπούς / παλιννοστούντες που φοιτούν σήμερα στις διάφορες βαθμίδες του εκπαιδευτικού μας συστήματος.

Δείτε επίσης το κείμενο Η νοηματική ακρίβεια του πολυτονικού και το πολυπαινεμένο ποίημα Πολυτονιάται, στα 2050 μ.Χ. από το periglwssio, αλλά και το παίνεμα της προσπάθειας από το site του Νίκου Σαραντάκου όπου και το αρχικό ποίημα του Καβάφη 'Ποσειδωνιάται'. Στο ίδιο site υπάρχει και η ενότητα Δασείας καταίρεσις με πολλά, ενδιαφέροντα και με τεκηριωμένη επιχειρηματολογία περι πολυτονικού.

Στο Don't Kiss The Frog έπεσε και η πρόταση-Καταγγελία για ριζικότερη στροφή προς την ιστορική ορθογραφία, συγκεκριμένα στη Γραμμακή Β'... Με αφορμή το κείμενο Επιστροφή στην Καθαρεύουσα; άνοιξε στο Ιστολόγιον πολύ και ενδιαφέρουσα κουβέντα, όπως και στο μπλογκ Τα μυστικά του Κόλπου Για κοίτα με στα μάτια, λοιπόν - και 'ξηγήσου!, στο Μαίανδρος The sorrows of the Greek language και στο Μπουκάλια στο πέλαγος Πολυτονικά μονότονα. Ευχαριστούμε τους συμπλογκεράδες για τις αναφορές τους και στα δικά μας κείμενα. Απρόσμενα μπόλικη συζήτηση και στο indymedia μετά από δημοσίευση των 'ανορθογραφιών'. Για μερικές ...νέες ιδέες σχετικά με τη χρήση των τόνων δείτε και τα ποστ Ορθογραφία και αμαρτία στο Απίστευτα δρώμενα και μα δεν είναι υπέροχο; στο >ΑΔΕΡΦΗ.

Για την 'έρευνα' του 'Ινστιτούτου Επικοινωνίας' 'Με ποια ελληνικά μιλάμε σήμερα;' αναλυτική κριτική έκανε ο Σπύρος Μοσχονάς Μεθοδολογία και ιδεολογικές προκαταλήψεις, Καθημερινή 15.11.05, όπου επισημαίνει τις γλωσσαμυντορικές ιδεολογικές προυποθέσεις της έρευνας και ότι οι ερευνητές μπερδεύουν το τι πραγματικά συμβαίνει στη γλώσσα με το τι νομίζουν οι ομιλητές ότι συμβαίνει. Ενδιαφέρον και γενικότερα για το πώς μπορεί να χειραγωγηθεί μια δημοσκοπικού τύπου έρευνα.

Αν έχετε εντοπίσει κάποιο άλλο σχετικό κείμενο που δημοσιεύτηκε στον τύπο (όπως π.χ. τις επιστολές Τζαβάρα) ή έχετε ανεβάσει εσείς κάποιο δικός σας κείμενο, ενημερώστε μας στο anorthografies@gmail.com
Το post αυτό θα ενημερώνεται με όποια νέα κείμενα προκύψουν.

Μιχάλης Καλαμαράς
11.12.2005


[Update]

Γιάννης Χάρης, Kιβωτός συντήρησης, κιβωτός αντίδρασης, Τα Νέα 23.12.05
http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=18423&m=P33&aa=1
-,Ο ολέθριος αττικισμός, Τα Νέα 7.1.06
http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=18432&m=P09&aa=1
-, H μεγάλη παρανόηση, Τα Νέα 21.1.06
-,http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=18444&m=P13&aa=1
-, Ο δράκως κι οι βαρκάροιδες, Τα Νέα 18.2.06
http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=18468&m=P15&aa=1
-, Παράδοση κατά βούληση, Τα Νέα 4.3.06
http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=18480&m=P15&aa=1
-, Aμάν! η αντανακλαζομένη; Τα Νέα 18.3.06
http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=18491&m=P35&aa=1
-, H κουρά του αυγού, Τα Νέα 1.4.06
http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=18502&m=P15&aa=1
-, Γυρολόγοι και μεσσίες, Τα Νέα 15.4.06
http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=18514&m=P15&aa=1

Θάνος Κάππας, Στα θρανία με το Βύρωνα, Athens Voice 8.12.05

Εμμανούηλ Κριαράς,η συνέντευξη στο Διαβάζω Ιανουρίου 2006 [αναδημοσιεύτηκε στις ανορθογραφίες]

Don't Kiss The Frog, folklore 1, 27.1.06

Παύλος Χαραμής, Πώς γράφεται www.progonoplixia.gr στο πολυτονικό;, e-paideia.net 6.2.06

Σπύρος Μοσχονάς, Υπεράσπιση του πολυτονικού, Καθημερινή 7.2.06 [αναδημοσιεύτηκε στις ανορθογραφίες]

Επιστολή Τσέγκου στις 5.3.06 στην Καθημερινή, όπου ισχυρίζεται ότι αυτός δεν κάνει πουθενά στο βιβλίο του λόγο για δυσλεξία. [οι επιστολές στην Καθημερινή δεν υπάρχουν ηλεκτρονικά]

Μπουκάλια στο πέλαγος, Για το πολυτονικό και πάλι, 7.3.06

Λογοράμματα, Ήταν τονικό το πολυτονικό;, 8.3.06
-, Τονικά σημεία άλλοτε αξιο-σημείωτα, 1.5.06

Γιάννης Στρούμπας, Γλωσσική «αναγέννησις»(;) μέσω των αρχαίων ελληνικών; , Αντιφωνητής 15/3/2006

Νίκος Σαραντάκος,
Τα φίδια της Τήλου και το βιετναμέζικο κύμα [Παρά τον τίτλο, έχει να κάνει με την κυματιστή γοητεία της περισπωμένης και την αποκλειστικότητα της ελληνικής γλώσσας.]

'Αννα Ιορδανίδου, Οξείες και βαρείες στη σειρά, To Βήμα 14.5.06


β' γύρος

Εκδήλωση Ιεράς Συνόδου στις 21.5.06 υπέρ του πολυτονικού με τίτλο "Μονοτονικό: εμπειρία 25 ετών", με τον ίδιο το Χριστόδουλο και με τη συμμετοχή Ξανθάκη-Καραμάνου, Τσέγκου κ.ά. ο (σε πολυτονικό) στην εκδήλωση.

Είχε προηγηθεί η συζήτηση στην εκπομπή "Αρχονταρίκι" (ΕΤ-1) της 9/4/2006 με θέμα: "Συνέπειες από τις επεμβάσεις στην Ελληνική Γλώσσα" και με συντονιστκή το Μητροπολίτη Δημητριάδος Ιγνάτιο και καλεσμένους την Ξανθάκη και τον Τσέγκο. Η εκπομπή σε αρχείο mp3 (~4,8 MB) από το γλωσσαμυντορικό μπλογκ Το ζωντανό ιστολόγιο

"Ανακοίνωση" Τσέγκου στο 19ο Πανελλήνιο Ψυχιατρικό Συνέδριο. Η ανάπτυξη ...των τόνων, Ελευθεροτυπία 5.6.06

Παντελής Μπουκάλας, Mονοτονικά και μονότονα, Καθημερινή 25.5.06
-, H μορφή και η θεωρία, Καθημερινή 26.5.06
-, Πιστεύοντες και γνωρίζοντες, Καθημερινή 27.5.06

Μπουκάλια στο πέλαγος, Αντι-μονοτονικά μονότονα, 27.5.06

Γιάννης Χάρης, Kαινούριο κοσκινάκι μου, Τα Νέα 10.6.06
http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=18559&m=P14&aa=1
-, Ψυχανεμίσματα και ιδεοληψίες , Τα Νέα 24.6.06
http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=18570&m=P50&aa=1


Μ.Κ.
29.6.06